-
1 robić honory domu
выступа́ть в ро́ли хозя́ина (хозя́йки) до́ма -
2 dom
сущ.• дело• дом• домочадцы• жилище• семья• театр• фирма* * *♂, РП \domu дом;\dom mieszkalny жилой дом; administrator \domu управдом; \dom akademicki студенческое общежитие; \dom starców дом для престарелых; \dom wariatów сумасшедший дом; психушка pot. (тж. перен.); \dom poprawczy исправительное заведение; \dom wczasowy (wypoczynkowy) дом отдыха; \dom towarowy универмаг; wrócić do \domu вернуться домой; ● \dom ojcowski отчий дом; głowa \domu глава семьи; pan \domu хозяин дома; robić honory \domu выступать в роли хозяина (хозяйки) дома; prowadzić \dom вести хозяйство; założyć \dom обзавестись семьёй; brać robotę do \domu брать работу на дом; czuć się jak u siebie w \domu чувствовать себя как дома; ubranie (na) po \domu домашнее платье; \dom panujący правящая династия;
z \domu... урождённая...* * *м, РП domudom mieszkalny — жило́й дом
administrator domu — управдо́м
dom akademicki — студе́нческое общежи́тие
dom starców — дом для престаре́лых
dom wariatów — сумасше́дший дом; психу́шка pot. (тж. перен.)
dom poprawczy — исправи́тельное заведе́ние
dom wczasowy (wypoczynkowy) — дом о́тдыха
dom towarowy — универма́г
- głowa domuwrócić do domu — верну́ться домо́й
- pan domu
- robić honory domu
- prowadzić dom
- założyć dom
- brać robotę do domu
- czuć się jak u siebie w domu
- ubranie po domu
- dom panujący
- z domu...
См. также в других словарях:
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
honor — m IV, D. u, Ms. honororze 1. blm «poczucie godności osobistej, dobre imię; cześć» Plamić honor. Godzić w czyjś honor. ∆ Słowo honoru «formuła wypowiadana przy uroczystym zaręczeniu własnym dobrym imieniem» ◊ Punkt honoru «to, co ma rozstrzygnąć o … Słownik języka polskiego
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
